ψευδοκουμόλιο

το, Ν

χημ. μονοκυκλική οργανική ένωση, αρωματικός υδρογονάνθρακας, ισομερής προς το κουμόλιο και το μεσιτυλένιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. pseudocumene < pseudo- (< ψευδ[ο]-*) + cumene (πρβλ. κουμόλιο].